Credo

Alweer een nieuw blog... haha! Wel een ontzettend leuke manier om onze ervaringen te delen en van elkaars ideeën te leren.

Allereerst zal ik hier mijn credo online zetten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de les afgelopen woensdag erg prettig vond, omdat er vragen gesteld werden waar ik nu al een hele tijd in mijn eentje mee worstel. Wat moet muziek eigenlijk brengen? Is het wel noodzakelijk? Ik heb hier nog geen duidelijk antwoord op. En al helemaal niet op vakinhoudelijke vragen, zoals "wat moet muziek zijn op de basisschool?" Soms heb ik het gevoel dat twee jaar op het conservatorium meer vragen heeft opgeroepen dan antwoorden gegeven. Maar daarom vond ik de les dus wel erg interessant! Ik was heel benieuwd naar het credo van iedereen, en het lijkt me ook leuk om het nu online nog eens rustig na te kunnen lezen.

Ik had mijn credo op verschillende manieren kunnen invullen. Maar uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om in te gaan op de vragen die me op dit moment het meest bezighouden. Het zegt misschien meer over mij dan over muziek, haha. Maar wie weet kan ik binnenkort meer schrijven over mijn visie op het basisonderwijs.

Ik zou het fijn vinden van jullie te horen! Tot blogs x

***

Ik geloof dat liefde het belangrijkste is in het leven. Dat je van iedere dag een waardevolle dag kunt maken door iets voor een ander te doen. En als ik heel eerlijk ben, heb ik op dit moment helemaal geen antwoord op de vraag "waarom voeg je als muziekdocent iets toe aan de wereld?"

Op zich is het raar dat ik dit zeg, omdat ik altijd iemand ben geweest vol dromen en idealen. Wanneer ik ergens geen reden of doel in zie hoeft het voor mij niet zo nodig. Het is voor mij af en toe ook best moeilijk om met volle overtuiging achter deze studie te staan... want als ik misschien wel helemaal niets toevoeg aan de wereld met muziek, en er gewoon alleen maar zelf van geniet, wat doe ik hier dan eigenlijk?

Je hoeft geen opleiding aan het conservatorium te doen om van muziek te kunnen genieten. Dus dan kan ik beter vandaag nog naar een ontwikkelingsland vertrekken en daar mijn handen uit de mouwen steken. Zingen voor de lol kunnen we allemaal, dus waarom dan niet tegelijk een paar waterputten slaan?

Maar ja, bij de kinderen ligt de toekomst, zegt men altijd.

Als dat waar is, is er hoop in de wereld. Dan zijn de mogelijkheden die je kunt aanboren in het onderwijs eindeloos, en is iedere les die je kunt geven waardevol.

Het is grappig dat iedereen herinneringen heeft over bepaalde docenten. Sommige van hen waren inspirerend, anderen konden nooit orde houden. De geschiedenisdocent kon altijd zo mooi vertellen, maar de docent Engels had zo'n oer-nederlands accent dat je haar onmogelijk serieus kon nemen.

Maar degene die je je jaren later nog herinnert is de docent die over meer dingen sprak dan alleen zijn of haar vakgebied. De docent die je serieus nam, die je persoonlijk leerde kennen, je aanzette tot denken en inspireerde in je keuzes.

Onderwijs gaat over mensen.

En ik denk dat muziek daar op een mooie manier op kan aansluiten. Samen spelen, naar elkaar luisteren, respect voor de ander... je emoties leren uitdrukken in een taal die iedereen begrijpt.

Ik hoop echt dat ik op een dag precies kan aangeven waarom muziek noodzakelijk is in de wereld. Maar voor nu wil ik vooral graag het vertrouwen hebben dat het uiteindelijk niets uitmaakt in het leven hoe goed je kunt rekenen of hoeveel talen je spreekt, maar dat het belangrijk is hoeveel liefde je voelt voor jezelf en je medemens. Als muziek de kracht heeft om mensen te verbinden ongeacht hun geloofsovertuiging of culturele achtergrond denk ik dat dit op zich al reden genoeg is om dit vak een belangrijkere plaats binnen het onderwijs te geven dan het nu heeft.

En wie weet kan een nieuwe generatie, die bruist van de creatieve energie, dan toch wel een verschil maken in deze wereld.